اگر دمی ایدوست میهمان معلم غذای روح طلب میکنم ز خوان معلم پدر بکوی معلم مرا چو برد در اول بسجده آمد و بوسید آستان معلم خزان پذیر بود هر گلی که رست بگلشن مگر گلی که بروید ز بوستان معلم بدیده ای که به بینی ز روی مهر پدر را سزد که تا نگری روی مهربان معلم به راستان که اگر پی بری به معنی دانش تمام عمر سر نهی به آستان معلم...