پس مى گوئيم كه به سندهاى معتبر منقول است كه از جمله اوقات استجابت دعا: وقت زايل شدن آفتاب از دائره نصف النّهار است، و ديگرى نزد شنيدن اذان براى هر نماز، و ديگرى ساعت اوّل از روز جمعه، و ديگرى ساعت آخر از روز جمعه، و ديگرى سه يك آخر از همه شبها كه آن را وقت سحر گويند، و ديگرى تمام شب جمعه، و ديگرى وقت آمدن باران، و ديگرى بعد از هر نماز واجب، و ديگرى بعد از نماز شام هر گاه به سجده رود، و ديگرى در وقت گريه و تضرع و زارى، و ديگرى وقتى كه آفتاب به قدر يك نيزه مانده باشد كه به وقت ظهر رسد در هر روز. ابن طاوس گويد كه: بعضى از اين اوقات روايت دارد و بعضى از اينها به تجربه رسيده است. و از جمله شرائط دعا كردن آن است كه اوّل ابتدا به حمد و ستايش خداى تعالى و صلوات بر محمّد و بر آل او عليهم السلام كند پس آنگاه حاجت خود را نام برده، از جناب اقدس الهى درخواست نمايد. و ديگر آنكه خواننده دعا بايد كه بداند كه دعا كردن و زارى نمودن در خلوت و پنهانى بهتر از دعاى بلند و آشكار و در ميان مردمان است. و از جمله صفات دعاكننده آن است كه دل او از ياد آوردن خداى تعالى و نعمتهاى دنيوى و اخروى او و از ترس عقوبتها و عذابهاى دنيوى و اخروى غافل نباشد و به فكرها و خيالات نامشروع و وسوسههاى شيطانى مشغول نگردد. مهج الدعوات و منهج العنايات، علي بن موسى بن جعفر بن محمد بن طاووس الحسيني.
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
آمار
وب سایت:
عضویت سریع
